HISTORIA AA
Uważa się, że pierwszy dzień nieprzerwanej trzeźwości dr Boba S, czyli 10 czerwca 1935, uważa się na całym świecie za symboliczna datę powstania Wspólnoty Anonimowych Alkoholików. Dokładnie było tak. Na stronie 435 w książce „Przekaż dalej” (Pass it on) z literatury AA jest, w części Kalendarium jest zamieszczona informacja;
„Doktor Bob pił poprzedniego dnia i 10 czerwca trząsł się tak, że żeby móc przeprowadzić operację, musiał się napić. Dostał w tym celu piwo (od Billa W.) i bliżej niezidentyfikowane środki uspokajające (psychotropowe?).
Od tego czasu 10 czerwca jest rokrocznie obchodzona kolejna rocznica powstania Wspólnoty Anonimowych Alkoholików.
Dr Bob Holbrook Smith
Zanim do tego doszło miał miejsce pewien ciąg zdarzeń:
Na początku lat 30-tych XX wieku niejaki Rowland H. ze stanu Vermont odwiedził znanego szwajcarskiego psychologa, Carla Junga poszukując pomocy w związku z niszczącym go alkoholizmem. Jung określił jego stan alkoholizmu jako beznadziejny z medycznego punktu widzenia. Przekazał Rolandowi, że jedynym rozwiązaniem jakie widzi jest przeżycie silnego doświadczenia duchowego i skierował go do Grup Oxford.
Rowland H. włączył się do pracy w Oxford Group i wkrótce zaczął sam inspirować innych, żeby włączyli się do Oxford Group w celu zaprzestania picia poprzez praktykowanie zasad Oxford Group. Jedna z tych osób był Edwin („Ebby”) T., aktywny alkoholik. Po zaprzestaniu picia w oparciu o zasady Oxford Group Ebby T., odwiedził swojego starego kompana Billa W., aby przekazać mu informacje o Oxford Group, o nadziei na rozwiązanie problemu i o doświadczeniu duchowym, jakie on sam przeżył. Bill W. był wtedy alkoholikiem na dnie, po wielu nieudanych próbach leczenia i niemożliwości zaprzestania picia. W grudniu 1934 Bill W. sam przeżył silne doświadczenie duchowe, zaprzestał picia i do końca swoich dni poświęcił się pomocy cierpiącym alkoholikom.
Oxford Group miała istotny wpływ na powstanie i dalszy rozwój AA. Część zasad w nich obowiązujących została wykorzystana późnie przez Billa i dr. Boba w tworzeniu programu Wspólnoty Anonimowych Alkoholików.W ostatnich latach XIX wieku, za sprawą luterańskiego pastora z Pensylwanii - dr Franka Buchmana, powstała w Anglii "Chrześcijańska Wspólnota Pierwszych Wieków" (First Century Christian Fellowship). Z niej wyłoniła się w 1908 roku tzw. Grupa Oxfordzka, która postawiła sobie za cel odnowienie tego co, zdaniem jej członków, stanowiło podstawową istotę chrześcijaństwa z I wieku n.e. Na uwagę zasługuje fakt, że w Grupie tej obowiązywała m.in. zasada czterech absolutów tj. absolutnej uczciwości (w stosunku do siebie i innych, w słowach, czynach i myślach), absolutnej stałej gotowości do pomagania innym, absolutnej czystości (ciała, umysłu i zamierzeń) oraz absolutnej miłości (do Boga i do bliźniego, takiej jak do siebie samego).
Bill W. wraz z żoną Lois włączył się aktywnie w prace Oxford Group w Nowym Jorku. Tam aktywnie zaczął nieść pomoc cierpiącym alkoholikom we współpracy z charyzmatycznym pastorem o nazwisku Samuel Shoemaker i lekarzem z Towos Hospital o nazwisku William Silkworth. W 1935 r. Bill W. znalazł się na delegacji w miejscowości Akron w stanie Ohio. Zatrzymał się w hotelu Mayflower (poniżej). Okazało się, że jego plany biznesowe całkowicie się nie powiodły i w poczuciu klęski skierował się do baru w tym hotelu.
Jednakże Siła Wyższa czuwała i Bill W. zadzwonił do miejscowego pastora Kościoła Episkopalnego (Walter Tunks) z zapytaniem, czy może mu podać kontakt na jakiegoś alkoholika, ponieważ rozmowa i pomoc cierpiącemu jest mu niezbędnie potrzebna do utrzymania własnej trzeźwości. Pastor Tunks skierował go do miejscowej członkini Oxford Group o nazwisku Henrietta Seiberling, która bezskutecznie próbowała pomóc znanemu arkońskiemu chirurgowi. Tym lekarzem był dr Bob S. Henrietta Seiberling zaprosiła Billa W. do swojej posiadłości, gdzie w dniu 12 maja 1935 r. doszło do pierwszego spotkania Billa W. z dr Bobem S.
Dr Bob Holbrook Smith (z lewej) i Bill Wilson. (z prawej)
W dniu 10 czerwca 1935 dr Bob miał swój pierwszy dzień bez alkoholu i utrzymał trzeźwość do dnia swojej śmierci w dniu 16 listopada 1950. Dr Bob zrozumiał po rozmowie z Billem W., ile wsparcia duchowego może otrzymać jeden alkoholik rozmawiający z drugim o swoim problemie. Bill W. zamieszkał w domu dr Boba w Akron i wspólnie postanowili pomagać sobie poprzez pomoc innym alkoholikom. I tak odwiedzili w szpitalu Billa D., który został AA-owcem nr 3. Bill W. powrócił do Nowego Jorku, gdzie udało mu się przekonać do życia w trzeźwości 2 osoby;, businessmana Hanka P. i Fitza M.
W ten sposób rozpoczął się rozwój Wspólnoty, która po wydaniu w kwietniu 1939 książki Anonimowi Alkoholic, przyjęła właśnie taka nazwę. Pod koniec 1937 Bill odwiedził dr Boba i wspólnie ustalili, że udało im się zanieść posłanie do około 40 alkoholików utrzymujących trzeźwość.
W 1939 r. kiedy trzeźwość utrzymywało około 100 Anonimowych Alkoholików opublikowana została po raz pierwszy Wielka Księga: Anonimowi Alkoholicy.
W 1940 r. powstało pierwsze biuro obsługi Wspólnoty AA.
W lipcu 1950 r. odbył się Pierwszy Międzynarodowy Kongres AA, a w jego trakcie przyjęte zostały Tradycje AA. W 1951 odbyła się Pierwsza Konferencja Służb Ogólnych.
W 1953 r. opublikowano książkę „Dwanaście Kroków i Dwanaście Tradycji”
W 1955 r. na Zjeździe AA w Saint Louis Bill W. i pozostali weterani przekazują Wspólnocie AA zarządzanie sprawami Wspólnoty i niesieniem posłania.
W dniu 16 listopada 1950 r. umiera dr Bob. W dniu 24 stycznia 1971 r. umiera Bill.
Według GSO w Nowym Jorku liczba członków AA wynosiła (stan na 1 stycznia 2010): USA – 1.264.716 w 56.694 grupach, Kanada – 94.163 w 4.887 grupach, Reszta Świata – 704.260 w 52.600 grupach – łącznie ca 2 mln członków AA na całym świecie, dzięki spotkaniu Billa W i dr Boba S. w dniu 12 maja 1935 r.